Ginger Baker – sylwetka

Znakomity perkusista Peter Edward „Ginger” Baker przyszedł na świat 19 sierpnia 1939 roku w Londynie. Przydomek „Ginger” zawdzięczał włosom, które miały wściekle rudy kolor. Jako piętnastolatek rozpoczął naukę gry na perkusji u znakomitego angielskiego perkusisty jazzowego – Phila Seamen’a.

Baker był członkiem Cream, jednego z najważniejszych rockowych zespołów w historii, ale na swoim koncie ma również występy i nagrania z takimi wykonawcami, jak: The Graham Bond Organisation, Alexis Corner Blues Incorporated, Blind Faith, Fela Kuti, Bill Frisell, Ginger Baker’s Air Force, Baker Gurvitz Army, Hawkwind, Public Image Limited i Gary Moore. U schyłku życia nagrywał i występował ze swoim własnym bandem Ginger Baker Jazz Confusion.

Baker, razem z kolegami z Cream, trafił w 1993 roku w poczet sław Rock & Roll Hall of Fame. Jako ogniwo Cream, otrzymał również nagrodę Grammy za całokształt osiągnięć artystycznych (2006 r.), a także członkostwo w Modern Drummer Hall of Fame (2008 r.) oraz Classic Drummer Hall of Fame (2016 r.).

Ginger, podczas całej kariery, był wierny talerzom marki Zildjian. W latach największej swojej popularności grał na bębnach firmy Ludwig, a w ostatnich latach działalności został endorserem DW.

Można powiedzieć, że Bakera pokochali zarówno fani rocka, jak i jazzu oraz docenili perkusiści grający oba te gatunki muzyczne. Pomimo, że nazywano go „pierwszą supergwiazdą rocka wśród perkusistów”, to sam Ginger bardziej sobie cenił jazz i muzykę afrykańską. To właśnie inspirację muzyką afrykańską możemy usłyszeć w jego grze na tomach, których używał do wygrywania rytmów plemiennych akcentowanych na „raz”. Tak właśnie było w przypadku, legendarnego utworu rockowego „Sunshine of Your Love”. Baker w wywiadzie dla The Telegraph w 2013 roku, powiedział: „Jestem bębniarzem jazzowym. Bębniarz musi swingować, a w rocku prawie nie ma perkusistów, którzy to potrafią”.

Partia solowa w utworze „ToadCream jest jednym z najbardziej komentowanych wykonań w karierze Gingera. Figury rytmiczne w tym numerze opierały się w dużym stopniu na tomach, a także graniu na dwóch centralach, co było rzadkością w tamtych czasach. Dzięki temu ostatniemu elementowi techniki uznaje się tego perkusistę i cały zespół Cream za prekursorów heavy metalu, choć sam Barker odżegnywał się od tego.

Jeszcze jedną cechą charakterystyczną stylu Gingera było wieszanie tomów płasko i stosunkowo nisko, dzięki temu mógł na nich grać z użyciem rimshotów.

Trzeba podkreślić, że Ginger Baker nie był tylko perkusistą, ale również muzykiem. O swojej roli w zespole mówił: „Moja gra jest podyktowana tym, co grają koledzy z zespołu. Zadaniem perkusisty jest słuchać i sprawić, aby pozostali brzmieli dobrze. Tak powiedział Baby Dodds. Należy słuchać muzyków w zespole i uzupełniać ich grę. Dzięki temu mogą się wznieść na wyższy poziom”.

Ginger zmarł 6 października 2019 roku. Już kilka lat wcześniej pojawiały się informacje o pogarszającym się stanie zdrowia perkusisty. Na przełomie września i października poinformowano, że znajduje się w stanie krytycznym.

Warto zapoznać się z wyizolowaną ścieżką perkusji w utworze „White Room” z repertuaru Cream. W pełni pokazuje ona całą klasę Bakera jako znakomitego perkusisty.

Back to Top

Wykorzystuję pliki cookies w celu prawidłowego działania strony, korzystania z narzędzi analitycznych oraz zapewniania funkcji społecznościowych. Szczegóły znajdziesz w polityce prywatności. Czy zgadzasz się na wykorzystywanie plików cookies? Polityka prywatności

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close